Bugün 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü. Daha iyi çalışma koşulları istemiyle 165 yıl öncesinde başlayan emekçi kadınların anısına kutladığımız önemli bir gün.
Bugün eminim ki sosyal medya kutlama mesajlarıyla dolup taşacak. Bugüne özel kadın konulu seminerler, toplantılar düzenlenecek. Çiçekçilerin ve hediyelik eşya satan birkaç esnafın bugün yüzleri gülecek. Firmalar ürün ve hizmetlerinden faydalanmaları (!) için fiyat indirimi yarışına girecekler. Siyasetçiler sokaklarda, patronlar ise işyerlerinde kadın çalışanlarına karanfil dağıtacaklar. Çünkü bugün çok kıymet verdiğimiz (!) kadınlarımıza özel bir gün.
Lafa geldiğinde kadınlarımız, baş tacımız, en kıymetli varlıklarımızdır. Saçlarının bir teline bile kıyamayız. Onlar anamız, kız kardeşimiz, evladımızdır. Biliriz ki bizde yuvayı dişi kuş yapar. Onlarsız hayat düşünülemez. Kadına el kalkar mı hiç? Kadın erkeğinin eşi, evinin güneşidir. Varsa eşin rahattır başın, yoksa eşin zordur işin. Hem hayat müşterektir. Ayrımız gayrımız olmaz bizim.
İcraata geldiğinde ise kadın; saçı uzun, aklı kısadır. Kadında vefa, borçluda sefa aranmaz. Kızın varsa derdin vardır. Çünkü kız yükü, tuz yüküdür. Kızını dövmeyen bizde dizini döver. Kız doğuran tez kocar. Ellerinin hamuruyla işimize karıştırmak mı? Allah korusun. Hem bizim vurduğumuz yerden gül biter. Onların yeri bizim yanımızdır. Biz döveriz de, severiz de.
Bugün nefesimizi boşuna tüketmeyelim ağalar, beyler. 8 Mart’ın kadınlarımıza bir anlam ifade ettiğini artık düşünmüyorum. Sosyal medyadan yazdığımız kınama ve özür yazılarının da anlamı kalmadı. Kadınlarımız lafa değil, icraata bakıyorlar. Biliyorlar ki kendilerine atfedilen bugünde bile birçok kadın şiddete, tacize, ayrımcılığa maruz kalacak.
Gelin bugün erkekler olarak ağzımızı açmayalım. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu, büyük önder Mustafa Kemal Atatürk’ün; “Bir toplum, bir millet erkek ve kadın denilen iki cins insandan meydana gelir. Mümkün müdür ki, bir toplumun yarısı topraklara zincirlerle bağlı kaldıkça, diğer kısmı göklere yükselebilsin!” sözünü anlayıp, icraata dökmeye karar verdiğimiz ana kadar.